در چند سال اخیر، تعدادی از پژوهشگران دانشگاه استنفورد با استفاده از داده‌های پایگاه اسکوپوس اقدام به ایجاد پایگاه داده و محاسبه شاخصی به نام شاخص استنادی مرکب می‌کنند. این فهرست در کشور ما با نام «فهرست دانشگاه  استنفورد» شناخته شده و مورد توجه رسانه‌ها و مؤسسات قرار می‌گیرد. شاخص استنادی مرکب مجموعه‌ای از چند شاخص استنادی مجزا است که پژوهشگران دانشگاه استنفورد در مقاله سال 2016 خود معرفی و محاسبه کرده‌اند.

تازه‌ترین به‌روزرسانی این پایگاه داده در آبان ماه 1401 منتشر شده است که دامنه پوشش داده‌ها از سال 1960 تا 2021 می‌باشد. این فهرست دربرگیرنده نویسندگان پراستناد براساس شاخص استنادی مرکب و جزو دو درصد  پراستناد در 22 حوزه موضوعی اصلی و 174 حوزه فرعی است و در مقایسه با ویرایش قبلی خود که در مهرماه  1401 منتشر شده، نویسندگان را با دقت بیشتری در حوزه‌های فرعی موضوعی قرار داده ‌است و در عین حال  مقادیری مانند تعداد کل استنادات تغییر نیافته است. این ویرایش نسبت به ویرایش قبلی مناسبتر است و به عنوان  جایگزین آن در نظر گرفته شده است.

در آخرین نسخه این پایگاه داده با محاسبه استنادات فقط در سال 2021، تعداد 1942 پژوهشگر با وابستگی اصلی سازمانی جمهوری اسلامی ایران از بین تعداد کل 200 هزار و 196 پژوهشگر بین المللی حضور دارند.

دانشگاه علوم پزشکی شیراز با 37 پژوهشگر، رتبه چهاردهم در بین کل دانشگاه‎ها و رتبه هفتم در بین دانشگاههای علوم پزشکی کشور را در جدول پژوهشگران دو درصد استنادات داراست.

پنج حوزه موضوعی که بیشترین تعداد پژوهشگران ایرانی پر استناد دو درصد دنیا را دارد عبارتند از پزشکی بالینی (570 نفر)، مهندسی (371 نفر)، شیمی (361 نفر)، فناوریهای راهبردی(هوش مصنوعی، نانو، فرایندهای ساخت پیشرفته و....) (273نفر)، فیزیک و نجوم (112 نفر).

دکتر محسن بیاتی با 1867 استناد در حوزه علوم پزشکی، در رتبه 4 دانشگاه علوم پزشکی شیراز و 156 کشور و دکتر محمدامین بهرامی با 1611 استناد در حوزه علوم پزشکی، در رتبه 6 دانشگاه علوم پزشکی شیراز و 175 کشور قرار دارند.